دنیای مترسک زده ام کاه گرفته*...

واو   پسر اینجا چقد خاک گرفته...!

اُهُ   اُهُ اُهُم...یه گرد گیری حسابی باید انجام بدم اینجا ...پوفف! ، نباید به چیزی دست بزنم، خاک بلند میشه میزنه تو حلقم...

 خب بسه دیگه نمیخواد مث این رمان نویسای حرفه ای تصویر سازی کنم. 

عارضم خدمتتون که! چقد خوبه بعد مدت ها که میای به شهر خودت، شهر کوچیک خودت. و تو اتاق خودت خلوت میکنی و استراحت. خوشحالم که زیاد از خونه دور نیستم و میتونم گاهی به خونه سر بزنم.

 ضمن اینکه میشنوم اینروزا هوای تهران خیلی آلوده است ، و واقعا ناراحت کننده است که به این زودی به مرحله ای رسیدیم که هوای پاک  هم کیمیا شده . هی! ... 

همین. فعلا.

راستی، عنوان برگرفته از یه شعریه که فعلا یادم نیست از کیه! حالا اگه خواستین براتون پیدا میکنم.